تهران امروز نوشت: اما برای این كه جامعه به رشد برسد و بستر پذیرش این موضوع در جامعه فراهم شود نیازمند افزایش دانش و آگاهی از طریق مجامع علمیو مذهبی هستیم تا مردم نسبت به اصل موضوع آگاه شوند. با وجود این كه مادران حامل میدانند جنینی كه در رحم خود پرورش میدهند متعلق به آنها نیست اما در طول و بعد از زایمان دچار اضطراب شدید میشوند چراكه باید خود را برای فرآیند از دست دادن فرزندی كه متعلق به خودشان نیسست، آماده كنند.
این مادران بعد از زایمان نیز دچار «غم فقدان» میشوند اما اگر زمینه سازگاری با آن را داشته باشند با این موضوع كنار میآیند ولی اگر نتوانند این موضوع را مدیریت كنند اضطراب آنها منجر به افسردگی میشود. بعضی از مادران نیز دچار احساسات متناقض میشوند و ممكن است یا از جنین در حد افراط مراقبت كنند یا اینكه سهل انگار شوند و به این دلیل كه در آینده ای نزدیك جنین از او گرفته میشود، بر جنین خشم بگیرند.
غم فقدان، در انتظار مادران حامل
مادران حامل نیز مانند دیگر انسان های طبیعی دوره های غم از دست دادن و افسردگی را تجربه میكنند. طبیعتا بعد از 9 ماه حمل جنین بدون این كه بتوانند فرزند را در كنار خود داشته باشند احساس دوگانه پیدا میكنند چرا كه با یك ماهیت انسانی در ارتباط هستند كه تعلق به آنها ندارد. نوزادانی كه از مادران حامل متولد میشوند با كودكانی كه بهعنوان فرزند خوانده در جامعه شناخته میشوند فرق میكنند ولی این كودكان نیز اگر متوجه شوند كه در رحم مادر حامل پرورش یافته اند، دچار دوگانگی خواهند شد. این موضوع میتواند در فرآیند رشد به مرور به این بچه ها منتقل شود تا بتوانند با آن كنار بیایند.
خصلت مادران حامل به جنین منتقل نمیشود
اگر چه نوزادانی كه در رحم مادر حامل پرورش پیدا میكنند خصلت های ژنتیكی را از والدین خود به ارث میبرند اما بهطور طبیعی وقتی با ماهیت انسانی روبهرو هستیم وجود تاثیرات غیرقابل انكار میشود . به عنوان مثال اگر مادر حامل مضطرب باشد این اضطراب و تبعات ناشی از آن نیز به جنین منتقل میشود اما هیچ مطالعه پویایی از محیط ها و تاثیرات آنها بر جنین در دنیا وجود ندارد ولی به طور طبیعی ادراك احساسی هیجانی مادر حامل روی جنین اثر میگذارد ولی این تاثیر پایدار نیست و زمانی كه محیط بعدی كه فرزنددر آن پرورش پیدا میكند عاری از مشكلات باشد، مشكلات ناشی از هیجانات مادر در دوران جنین نیز یا بر طرف میشود یا كمتر میشود.
نظر شما